Plaats: Provinciaal Domein Sterrebos - Rumbeke
Fotograaf: Luc Feys
Net als muizen en ratten zijn eekhoorns knaagdieren, maar dankzij hun schattige uiterlijk hebben ze een hogere aaibaarheidsfactor. Toch zijn ze niet zo onschuldig als ze eruitzien want ze beschikken over vlijmscherpe tandjes waarmee ze stevig kunnen bijten. Laat de diertjes dus vooral met rust: het zijn wilde dieren die thuis horen in onze natuur.
De eekhoornsoort die in Vlaanderen leeft, wordt ook wel eens rode eekhoorn genoemd. Ook in de rest van Europa is dit de meest voorkomende soort. Hij komt niet voor in Zuid-Spanje en enkele Mediterrane eilanden. In het Verenigd Koninkrijk is ooit de grijze eekhoorn geïntroduceerd. Die laatste heeft er nu rode eekhoorn teruggedreven tot het noorden van de eilanden. Ook in delen van Italië verdringt de grijze eekhoorn de rode eekhoorn. De grijze eekhoorn is groter, zwaarder en minder schuw dan de rode eekhoorn.
Eekhoorns leven zowel in naald-, loof- als gemengde bossen, parken en tuinen. In herfst en winter eten eekhoorns vooral zaden van bomen: hazelnoten, beukennootjes, kastanjes, zaadjes van dennen-, spar- en lorkenappels, ... Hij is een flinke eter: hij kan de zaadjes van meer dan 100 dennenappels per dag opeten! Eekhoorns leggen een zo groot mogelijke wintervoorraad aan, waarbij ze de zaden telkens alleen of met enkele samen in een ondiep putje begraven. De ‘wintervoorraadjes’ worden teruggevonden op geur, maar vaak ook vergeten of niet teruggevonden.
In de lente, wanneer de bomen hun zaden verliezen, schakelen eekhoorns over op voordien aangelegde voedselvoorraden en op knoppen en scheuten en later ook op bloempjes van bomen, bessen, insecten en -gallen, rupsen, zwammen en af en toe zelfs een vogeleitje of jonge vogel. Vanaf juli neemt het aandeel zaden in hun dieet opnieuw toe. De eekhoorn wordt vaak bestempeld als een ‘beruchte nestrover’, maar het aandeel van vogeleieren in zijn dieet is zo klein, dat de impact op vogelpopulaties verwaarloosbaar is.
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, houden eekhoorns geen winterslaap. Ze zijn in de winter wel minder lang actief, om niet teveel energie te verliezen: vooral in de voormiddag en de vroege namiddag duiken ze dan op. Bij langdurige koude blijven eekhoorns wel eens enkele dagen in hun nest. De rest van het jaar zijn ze actief van zonsopgang tot zonsondergang.
Eekhoorns gebruiken op een half jaar tijd ongeveer 12 nesten. Het gaat zowel om rust- als slaapnesten. Ze maken hun nest in een natuurlijke boomholte of een verlaten spechtenhol of bouwen zelf een bol nest van takken met bladeren of naalden, met een binnenbekleding van afgestripte bast, mos, varens, gras, ... Er is een steviger gebouwd hoofdnest dat vaker en langer gebruikt wordt (o.a. tijdens de winter en als kraamnest).
Tussen 1960 en 1970 stortte de populatie van de rode eekhoorn in West-Europa in een door een ziekte. De populatie is sindsdien grotendeels hersteld. De kans op de aanwezigheid van rode eekhoorns is altijd zeer hoog in grote bossen, onafhankelijk van de voedselrijkdom. In kleine bossen echter wordt de kwaliteit zeer belangrijk. De kans op hun aanwezigheid daalt ook sterk met een stijgende isolatie van het bos.In West-Vlaanderen, een provincie met zeer weinig bossen, komen rode eekhoorns enkel lokaal voor, hoofdzakelijk in de omgeving van Brugge. In de bossen van zuidelijk West-Vlaanderen zijn er sporadische zichtwaarnemingen van rode eekhoorn.
Bron: www.natuurpunt.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten